Leverziekte

Leverziekte, ofwel HCC (Hepatitis Contagiosa Canis) of Ziekte van Rubarth is een besmettelijke leverziekte bij de hond. De ziekte wordt veroorzaakt door een virus, dat verwant is aan het Hondenziektevirus. De symptomen van HCC kunnen soms dan ook erg lijken op die van Hondenziekte. HCC tast, zoals de naam al zegt, vooral de lever aan. Met name honden jonger dan 1 jaar zijn gevoelig voor de infectie.

 

Besmetting

De verspreiding van het virus gaat voornamelijk via de urine van geïnfecteerde honden, maar besmetting kan ook via het speeksel en de ontlasting plaatsvinden. De incubatietijd is 5 tot 9 dagen. Honden die van de ziekte hersteld zijn, kunnen het virus nog tot 6 maanden in hun urine uitscheiden. Vooral in kennels kan het virus zich heel snel verspreiden.

 

Symptomen

De ziekte verloopt niet bij iedere hond gelijk. Afhankelijk van de leeftijd en de weerstand van de hond kan het verloop ernstig of minder ernstig zijn.

De volgende symptomen kunnen optreden:

• koorts;
• geen eetlust;
• sloom;
• braken;
• diarree (soms met bloed);
• bloed in urine;
• buikpijn;
• ‘melkglasoog’: het oog krijgt een ondoorzichtig blauwwitte waas, door onder andere een ontsteking van de iris;
• geelzucht;
• huidbloedingen;
• ontstoken keel en tonsillen;
• hersenverschijnselen;
• shocktoestand;
• problemen met de bloedstolling;
• bij onderzoek door de dierenarts kan een vergrote lever, vergrote lymfeklieren en vocht in de buik worden gevonden.

 

Zeer jonge puppy’s kunnen er binnen een aantal uren aan overlijden. Wanneer een jonge pup een HCC infectie echter overleeft, kan dit leiden tot chronische diarree.

 

Diagnose

Als een hond bovenstaande symptomen vertoont, dient het dier zo snel mogelijk naar de dierenarts gebracht te worden. Deze zal aan de hand van het klinisch beeld en op grond van bloed- en urineonderzoek de diagnose stellen. In het acute stadium (enkele dagen na de infectie) is het heel soms mogelijk om het virus aan te tonen in de organen. Hiervoor zijn biopten van de organen (nieren, lever, tonsillen) nodig. Het nemen van biopten is echter ingrijpend en niet zonder risico’s, waardoor de dierenarts hier niet snel toe zal besluiten.

 

Behandeling
Een specifieke therapie is er niet voor HCC. De behandeling bestaat dan ook uit het toedienen van antibiotica (tegen secundaire bacteriële infecties), infusen en ondersteunende maatregelen zoals antibraakmiddelen en licht verteerbare voeding.

Honden die geïnfecteerd zijn moeten gescheiden gehouden worden van andere honden. Ook moeten hygiënische voorzorgsmaatregelen genomen worden, zoals het gebruik van aparte kleding en desinfecterende middelen.

 

Prognose
De prognose hangt in grote mate af van de weerstand van de hond. Als de hond in goede conditie is en de eerste dagen overleeft, bestaat er een redelijke kans op genezing.

 

Preventie

Preventie van HCC geschiedt door vaccinatie. De enting tegen virale hepatitis is bijna altijd onderdeel van de standaardvaccinatie en geeft ook bescherming tegen één van de virussen die bij kennelhoest betrokken zijn.