Distichiasis

Distichiasis is een aandoening van de oogharen. Letterlijk betekent het woord “dubbele rij”. Dit suggereert dat er bij distichiasis sprake zou zijn van 2 rijen oogharen. In feite is het zo dat de hond geen oogharen heeft; wat we zien aan haren rond het oog zijn huidharen. Deze huidharen lijken net wimpers en hun stand is van het oog af gericht. Bij distichiasis is er sprake van een abnormale ooghaargroei op de oogleden. Bovendien groeien deze haren dusdanig dat ze binnenwaarts, dus naar het oog toe, gericht zijn. Het kan slecht één enkele haar betreffen, maar ook een paar of een hele rij.

Er kunnen 2 verschillende soorten haren voorkomen. Allereerst zachte haren, deze liggen meestal in de traanfilm en veroorzaken geen letsels. Harde haren daarentegen geven verhoogde traanvloei. Zelfs beschadiging van het hoornvlies is mogelijk. Ook kunnen aangetaste honden beginnen te knijpen met de oogleden met uiteindelijk spastisch entropion tot gevolg.

Symptomen
De naar binnen groeiende haren prikken tegen het oog (hoornvlies) aan en dit raakt geïrriteerd en beschadigd. Dit kan ernstige vormen aannemen. Het oog kan gaan tranen, honden gaan meer met de ogen knipperen, en het oog kan rood worden.

Diagnose

De oogspecialist kan deze haren opsporen met behulp van een loep, vergrootglas of spleetlamp. Vaak zit er wat slijm rond het haar en ziet men het haar pas goed na het verwijderen van het propje slijm. De controle op distichiasis is één van de onderdelen waar naar gekeken wordt tijdens het jaarlijkse ECVO oogonderzoek. 
Uitzonderlijk kan het gebeuren dat er bij een oogonderzoek wel distichiën worden gezien en bij een volgende controle geen meer. Mogelijke verklaring hiervoor is het feit dat het haar juist uitgevallen is op het moment van controle en dat er nog geen nieuw haar zichtbaar is. 
 

Behandeling

De meest simpele therapie bestaat uit het regelmatig epileren van deze haren. Een bijkomend voordeel is, dat op deze wijze tevens eenvoudig kan worden vastgesteld of deze haartjes inderdaad de veroorzakers van de irritatie zijn geweest. Om de haartjes definitief te verwijderen moeten de haarzakjes onder narcose worden weggebrand of bevroren. Dit dient zeer nauwkeurig te gebeuren, omdat anders de ooglidrand wordt beschadigd of er littekenvorming optreedt. Deze ingreep dient altijd door een oogspecialist te worden uitgevoerd.

Prognose

De prognose is gunstig. Wel kunnen haarzakjes of nog onzichtbaar zijn bij de eerste behandeling of worden overgeslagen.

Fokkerij

Distichiasis wordt beschouwd als een erfelijke afwijking. De wijze van overerving is nog niet geheel opgehelderd, maar is waarschijnlijk polygeen. Indien mogelijk zou er het beste gefokt kunnen worden met distichiasis vrije honden. Dit is echter niet altijd mogelijk in geval van een kleine populatie honden. Om de afwijking zichtbaar te houden wordt vanuit de oogspecialisten geadviseerd om als fokker selectief te werk te gaan en alleen te fokken met hondjes met een milde vorm (een paar haartjes) van distichiasis. Deze dienen niet gecombineerd te worden met vrije honden, want daarmee kweek je alleen maar een grote groep dragers en is de ernst van de afwijking niet meer zichtbaar tot er weer lijders geboren worden. Men dient zich te realiseren dat met een fokprogramma, welke dan ook, de aandoening niet is “weg te fokken”.